Ιωάννινα, 10/11/2014
“Κοινωνική Αλληλεγγύη”
Όταν στις αρχές του 80 η Θάτσερ με τη διαβόητη φράση της “δεν υπάρχει κοινωνία, παρά οι άνθρωποι και οι ανάγκες τους”, υπέγραφε το ιδεολογικό μανιφέστο του νέο-φιλελευθερισμού, κανείς στην Ελλάδα δεν μπορούσε να φανταστεί τις σημερινές οργουελικές επιπτώσεις του!
Τα τρία τελευταία χρόνια η κοινωνία βιώνει την πιο βίαιη και απάνθρωπη επίθεση των νέο-φιλελεύθερων (μονεταριστικών) πολιτικών που εξαθλιώνουν τον Ελληνικό λαό και οδηγούν στη πλήρη διάλυση του κράτους-πρόνοιας, των δομών κοινωνικής προστασίας και του κοινωνικού ιστού.
Δυστυχώς ο άκρατος ατομισμός, η αγοραία ιδεολογία, η απώλεια του συλλογικού “εμείς” και η απουσία κάθε μορφής κοινωνικής αλληλεγγύης, την εποχή της επίπλαστης και εικονικής ευημερίας, γίνανε η κερκόπορτα που οδήγησε στην επικράτηση της σημερινής βαρβαρότητας!
Όταν αναφέρομαι στην κοινωνική αλληλεγγύη δεν εννοώ ασφαλώς τον ατομισμό της φιλανθρωπίας, τον εθελοντισμό, την εκκλησιαστική μέριμνα και τις εταιρικές δράσεις στα πλαίσια της “κοινωνικής εταιρικής ευθύνης” που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της προώθησης πωλήσεων προϊόντων και υπηρεσιών.
Η κοινωνική αλληλεγγύη, όπως πολύ εύστοχα επισημαίνει η Ελένη Πορτάλιου σε άρθρο της στην Αυγή “αποτελεί, πρέπει να αποτελεί, θεμελιακή και πρακτική αρχή της Αριστεράς, συνεκτικό δεσμό με τις λαϊκές τάξεις που αντιστέκονται στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και βάση της σοσιαλιστικής κοινωνίας στην οποία αποσκοπούμε”.
Κορυφαίο ιστορικό παράδειγμα κοινωνικής αλληλεγγύης αποτελεί το ΕΑΜ. Η πρώτη μάχη που έδωσε ήταν η μάχη της λαϊκής επιβίωσης! Γεγονός που υπενθυμίζεται στο ύμνου του: “Το ΕΑΜ μας έσωσε από την πείνα…”.
Μπορεί οι σημερινές συνθήκες να μην είναι ίδιες με εκείνες της κατοχής, αλλά ζούμε ήδη σε συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης, ιδίως στις μεγάλες πόλεις! Τα παιδιά λιποθυμούν από την πείνα στα σχολεία, ο κόσμος ψάχνει στα σκουπίδια για φαγητό, οι άστεγοι πολλαπλασιάζονται, οι αυτοκτονίες είναι καθημερινές, οι άνεργοι σχηματίζουνε ουρές και η απόγνωση κυριαρχεί παντού!
Η κοινωνία πρέπει και μπορεί να αντισταθεί! Όπλα της: η αυτό-οργάνωση, το νέο αξιακό πλαίσιο, η συλλογικότητα, η συνέργεια και η δημιουργία συνδυασμένων δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης, τόσο στη καθημερινότητα, όσο και στην οικονομία και την παραγωγική διαδικασία!
Οι τραγικές όμως σημερινές συνθήκες επιβάλλουν άμεσα πρωτοβουλίες κοινωνικής αλληλεγγύης στους παρακάτω τομείς:
- Ιατρική μέριμνα για παιδιά, ηλικιωμένους, ανάπηρους και εξαρτημένα άτομα.
- Κοινωνικά παντοπωλεία και λαϊκά συσσίτια σε συνεργασία με συνεταιρισμούς παραγωγών , μικρομεσαίες επιχειρήσεις και χώρους μαζικής εστίασης.
- Νομική κάλυψη και αρωγή στους υπερχρεωμένους πολίτες που βιώνουν τις τοκογλυφικές πρακτικές των τραπεζών.
Η κοινωνική αλληλεγγύη αποτελεί στρατηγική όχι μόνο επιβίωσης της κοινωνίας, αλλά και οργάνωσης της παραγωγής και της οικονομίας στη βάση ενός αντικαπιταλιστικού αξιακού προτύπου που θα πρέπει να γίνει ο ιδεολογικός παρονομαστής της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης της Αριστεράς που οικοδομούμε στη χώρα μας!